مقایسۀ مدل ارزیابی اراضی ایرانی فائو و مدل پارامتریک ژئومورفولوژیکی برای تعیین قابلیت اراضی برای کشت آبی
|
دکتر عزت اله قنواتی ، دکتر امیر کرم، دکتر پرویز ضیائیان، اسماعیل منصوریان سمیرمی، ابراهیم بهشتی جاوید |
دانشیار دانشگاه خوارزمی |
|
چکیده: (13698 مشاهده) |
انتخاب نوع استفاده از اراضی، همواره بخشی از سیر تکاملی جوامع انسانی را تشکیل داده است. بدین معنا که با تکامل تدریجی جوامع انسانی، در نوع نیازهای آنها نیز تغییر ایجاد شده است و درنتیجه جوامع مختلف، به لزوم تغییر در نحوۀ استفاده از اراضی پی بردهاند. بر این اساس مدلها و روشهای متعددی برای تعیین قابلیت اراضی در دنیا ابداع شد که از لحاظ شاخصها و دادههای بهکار رفته متفاوت هستند. هدف از این مطالعه، تعیین قابلیت کیفی کشت آبی اراضی منطقۀ هرمزآباد بر مبنای دو روش طبقهبندی اراضی چند منظوره فائو (FAO) و روش پارامتریک مبتنی بر شاخصهای ژئومورفولوژیکی بر پایۀ مدل فرآیند تحلیل سلسله مراتبی است؛ و در نهایت پیشنهاد مدل مناسب و مقرون به صرفه چه از لحاظ اقتصادی و چه از لحاظ زمانی برای مناطق مشابه میباشد. نتایج به دست آمده نشان میدهد که نقشههای خروجی از دو مدل دارای 86 درصد همپوشانی در کلاسهای محدودیت مشابه میباشند. با توجه به اینکه مدل فائو چه از نظر زمان و چه از نظر اقتصادی هزینههای بالایی را برای تعیین قابلیت ایجاد میکند، میتوان از مدل پارامتریک با توجه به سهولت انجام کار با آن برای مناطق مشابه اقدام به تعیین قابلیت اراضی نمود. |
|
واژههای کلیدی: ارزیابی قابلیت اراضی، مدل فائو، مدل پارامتریک، هرمزآباد. |
|
متن کامل [PDF 1317 kb]
(3328 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: ۱۳۹۲/۶/۱۵ | پذیرش: ۱۳۹۲/۶/۱۷ | انتشار: ۱۳۹۲/۶/۱۷
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|